De geschiedenis van de Hurtigruten

 

Hurtigruten werd opgericht in 1893 door het Noord-Noorse Vesteraalens Dampskibsselskab (stoomschiprederij) op een wekelijkse route tussen Trondheim (Sør-Trøndelag) en Hammerfest in de zomer en tussen Trondheim en Tromsø in de winter. In 1898 werd Bergen de zuidelijke eindhaven en Kirkenes (Finnmark) vanaf 1914 het noordelijke eindpunt. Met behulp van overheidssubsidies breidde Hurtigruten zijn route uit tot de huidige rondreis van Bergen (Hordaland) naar Kirkenes. Deze reis duurt zes dagen heen en vijf dagen terug en onderweg worden in totaal 34 havens aangedaan.

Hurtigruten is altijd door de overheid gesubsidieerd geweest. In 1893 bedroeg de subsidie 15.000 Noorse kronen. In 2004 nodigde het Noorse Ministerie voor Verkeer en Vervoer bedrijven uit om een bod te doen op het recht om Hurtigruten in de periode 1 januari 2005 tot 31 december 2012 uit te baten. Het ministerie ontving twee offertes, namelijk van Ofotens og Vesterålens Dampskipsselskab (OVDS) en Troms Fylkes Dampskibsselskap (TFDS).

In december 2004 werd een contract getekend dat inhoudt dat deze twee bedrijven 1,9 miljard kronen van de Noorse Staat zullen krijgen om de vaart van Hurtigruten te onderhouden. Ze zijn verplicht om dagelijks tussen Bergen en Kirkenes te varen, het hele jaar door, tot 2012.

Hurtigruten heeft een belangrijke rol gespeeld door dorpen aan de lange kust van een betrouwbare vervoersdienst voor goederen en personen te voorzien; een rol die ze nog steeds speelt, ook al is veel van het vervoer overgenomen door weg- en luchttransport. Hurtigruten doet dagelijks 34 havens tussen Bergen en Kirkenes aan.
Terug naar het Hurtigruten-menu