Het is één van de meest noordelijke bewoonde gebieden van de wereld, 80 km van de grens met Rusland.

Coördinaten:

N 70º  51'  26" , E 29º 05' 58".

Varanger heeft een goed onderhouden wegennet. Door het onherbergzame karakter van het gebied zijn een aantal kernen slechts door één weg te bereiken en moeten grote afstanden worden afgelegd om kernen die relatief dichtbij liggen te bereiken. Een beroemde weg is de weg naar Hammingberg die door arctisch gebied gaat. Een bekende weg is de Ishavsveien (IJszeeweg) naar Berlevåg.

Een ander vervoermiddel wat veel wordt gebruikt is de Hurtigruten.  Deze verbinding is vooral in de winter erg belangrijk doordat verschillende kernen op Varanger anders van de buitenwereld afgesloten zouden zijn. Er zijn op Varanger verschillende vliegvelden en airstrips.

Deze weg van Tana naar Berlevåg was tot 1959 niet klaar en gedurende de winter gesloten tot 1980.

In 1973 werd er een nieuwe golfbreker gebouwd. Deze was samengesteld uit "tetrapoden" , vierarmige betonnen kolossen van 15 ton, die in elkaar gevlochten werden, zodat het water nog wel door kan, maar zelfs golven met een hoogte van 9.80 meter de golfbreker niet meer kunnen wegbeuken. Zo heeft men de kracht van de golven weten te breken en de boten een veilige haven bezorgd.

In het museum ligt "Pramma" de shuttleboot waar vroeger mee naar het Hurtigrutenschip werd gevaren.

De Hurtigruten heeft lange tijd geen kade gehad om aan te leggen, en wat erger was, ook de vissersboten vonden hier onvoldoende beschutting bij noodweer. Tot tweemaal toe werd het grootste deel van de vissersvloot vernietigd. En tot tweemaal toe onderging de grote golfbreker die verondersteld werd de haven te beschermen hetzelfde lot.